Rozdział 2 "Wyjście"

Niki bardzo poważnie zastanawiała się czy zadzwonić do Justina.

„Przecież on mi ją dał i pewnie czeka na telefon” – pomyślała Niki.

I w końcu Niki zadzwoniła do Justina.

- No cześć – powiedział Justin.

- Skąd wiedziałeś, że to ja ?! –

- Intuicja….aa może poszłabyś ze mną do kina ? –

„Iść z nim, czy nie iść. Hmm…przecież nasi rodzice się pokłócili i co by było gdyby się dowiedzieli. A w sumie…”

- Hmm…okej –

- No to do jutra. Będę o 20.00 –

- Ok. Czekam –

Niki serce zaczęło bić mocniej i czuła w środku coś…takiego…hm…MIŁOŚĆ.

Nagle do jej „kryjówki” weszła mama Niki.

- Kochanie, co tu tak siedzisz ? –

- Aaa…rozmyślam. A tak na marginesie, to czemu pokłóciliście się z rodzicami Justina ? –

- Ehh..długa historia –

- Mam czas –

- Noo więc. Jego matka zaczęła się chwalić, że ma ładniejszy dom od naszego…-

- I o to ta cała kłótnia ? –

- No nie koniecznie. Oni zobaczyli jak Mike pokazuję Justinowi swoje „siły’ no i zaczęli sobie z was żartować –

- No to faktycznie mają tupet –

- Hm..-

- Mamo, jak byś zareagowała jak bym Ci powiedziała, że przyjaźnię się z Justinem  ? –

- Chyba bym padła. Ale nie przyjaźnicie się, nie ? –

- Nie, nie. Oczywiście –

- To dobrze. Bo nie wiem co byśmy z ojcem zrobili. Za godzinę będzie obiad…przyjdź –

- Jasne..-

Niki od razu po wyjściu mamy z „kryjówki” zadzwoniła do Justina.

- Tak ? – zapytał.

- Czy Twoi rodzice mówili coś o nas ? –

- Nieeeee –

- Przecież wiem, że kłamiesz –

- Ehh….no dobrze. Mówili. –

- I coś jeszcze ? –

- Że mam się z wami nie przyjaźnić –

- A ty i tak zadzwoniłeś ? –

- Jesteś super dziewczyną, więc jak nie miałem zadzwonić ? –

- Heh dzięki, ale wiesz, że trzeba im powiedzieć ? –

- A czemu ? Sprawa się pogorszy –

- Ale i tak się dowiedzą –

- Na razie im nie mówmy –

- No dobrze. Muszę kończyć. Do jutra –

Niki rozłączyła się. Zeszła szybko na dół i zjadła obiad jak najszybciej mogła.

- Czemu się tak śpieszysz, kochanie ? – zapytała mama.

- Bo Valeria potrzebuje pomocy –

- A co się stało ? –

- Nooo…..bo idzie dzisiaj na randkę i muszę iść z nią na zakupy –

- Ehh…no dobrze. Może sobie też coś kupisz ? –

- Nie mam kasy –

- To ci dam kochanie –

- Naprawdę ? –

- Jasne. Masz – Mama podała Niki pieniądze.

- Dzięki mamo –

Niki szybko się ubrała i wybiegła z domu.

Umówiła się z Valerią w galerii handlowej, żeby kupić sobie coś na spotkanie z Austinem.

Kiedy wreszcie dotarła na miejsce i spotkała się z Valerią, mogła spokojnie iść na zakupy.

- No to co chcesz kupić ? – zapytała Valeria.

- Coś….fajnego –

- Wow, ale szczegółowo to opisałaś –

- Może najpierw chodźmy do sklepu to wybiorę –

Dziewczyny weszły do sklepu i wyszły z :

- Wow, ale się obkupiłam – powiedziała zmęczona Niki.

- No wiem. Ale teraz czas na mnie –

- No chyba Cię coś pukło. Nie ma mowy –

- Przecież wiesz, że ja też muszę odnowić szafę –

- Ehh… -

Po 3 godzinach :

- Boże. Dziewczyno. Ile ty musisz rzeczy nakupować –

- Już wracamy, więc uspokój się –

Niki została odprowadzona przez Valerię do domu :

- No dobra to poniedziałku. Powodzenia na randce – powiedziała Valeria.

- Dzięki –

Niki weszła do domu padnięta. Nagle do jej pokoju weszła mama :

- Długo byłaś na tych zakupach –

- Wiem, przepraszam, ale Valeria dała czadu z tymi ubraniami –

- Spokojnie. Widzę, że ty też sobie coś kupiłaś –

- Ooo tak – Niki zaczęła pokazywać mamie ubrania –

- Nooo super –

- Sorki mamo, ale jestem zmęczona…-

- Ahh..tak. Dobranoc –

- Pa –

Na drugi dzień , Rano :

- Dzień dobry wszystkim ! – powiedziała wesoła Niki.

- A ty co taka wesoła ? – zapytał Mike.

- A nic, nie można ? –

- Nie no jasne –

- Mamo czy mogę wyjść dzisiaj z Valerią do kina ? –

- Tak, tylko nie wróć za późno –

A tak na marginesie Niki bardzo długo pracowała na zaufanie rodziców i wreszcie jej się udało.

- Oczywiście –

- A kiedy wychodzisz ? –

- O 20.00 –

- Dobrze –

Niki cały dzień szykowała się na wyjście do kina z Justinem.

I Nareszcie nadeszła pora na wyjście.

Niki wyszła z pokoju i na korytarzu zastała Mike’a.

- Wow, ale wyglądasz –

- Wiem dzięki –

- Skromność. Dla Valerii się tak wystroiłaś ? –

- Przy niej zawsze trzeba perfekcyjnie wyglądać –

- No dobra idź bo się spóźnisz –

Niki zbiegła po schodach na dół i nikogo już nie spotkała.

Zostawiła kartkę i wyszła z domu .